Ocak Şiyiri

Nefesinden öpesim gelir ya
dudakların  mahremdir giremem onca günaha,
Misal veriyorum şemsiye gavur icadıdır ben ıslanırım
yağmur dinimizce rahmettir,
bir rüyanda gördün-se öperken beni
nefes al, bırak,  oracıkta öleyim,
havam olsun gökyüzüne ,
selam veririm belki geçerken yaşlı kargalara,
onlar tutup gece yıldızlara anlatırlar beni,
yıldızlı bir aferinim olur karnemde,
göreceksin ıskaladığım bütün mutlu şeyler aşka denk gelecek,
ellerin çocukları sevecek uzaktan uzağa,
birine benim adımı vereceksin,
bütün filmleri terse çevirerek,
sonra rahminden koparılan bir narçiçeği verecek kucağına,
adını bile bilmediğin bir hemşire ,
ben ser de hoşum o vakit açan çiçekten habersiz,
bilsem kesin günaha girerim ,
bilsem muhakkak aldatırım seni,
olsun üzülme, üzme narın çiçeğini,
bir kanadı daha kırılsın kuşların,
bir yıldız daha göynünü  kaydırsın başka yıldıza,
nefes al şimdi derin derin,
ben koynunda ki steteskop olayım,
ben sancın olayım senin,
beraber çığlık atalım,
yankılansın koridorlar ,
telaşlansın ne kadar hasta varsa,
ağlama sakın ölümlü dünya,
ben yarın ölürüm ölmek gerekse,
seladan önce belki,
saz sesi çalınır kulağıma,
seladan sonra namaz iyi bilenlerle,
göze alınır cehennem, sen aldatırsın
ben aldanırım yağmurlu seslere
 dişlerinden dökülürse,
çamurlu tepelere göğsündeyse eğer,
şeb dersin
leb derim,
ve ben öperim dudaklarından bu kez ....

Şimdi büsbütün yandık,
gece ettik canım gündüzü,
olsun ben koynundayım
diye sütsüz bırakma kucağında ki sabiyi,
bir de bakma öyle gözlerine,
tutar sana benzer sonra,
gördüğü ilk denizin rengi,
aklı ermez,
bakma öyle,
tutar aşık olur yedisini bitirmeden,
yorma beni,
işsizim,yolsuzum,sigaram sayılı,
gel bari ben çıkayım bu kabirden ,
yaşayayım sizin yerinize,
ölmek se derdiniz ...
sen bilirsindi ben olmadan da yaşamayı..

ben unuttumdu.

sevgilim şubatını seviyor şiirin ben hep geride...


A.Nebi Demirtaş...